Trappenhallen zijn vaak saai. Hoe kan ik een saaie trappenhal gezelliger maken, en wat zijn leuke en goede oplossingen.

Vorig jaar heb ik een Amerikaans expat gezin geholpen met hun Interieur. En de vraag was wat doen we met onze trappenhal?  We willen de trappenhal graag dicht maken! Maar het moet ook gezelliger worden.

Dat vraag je LINDESIGN een keer en dan ga ik er mee aan de slag. Dan vraag natuurlijk eerst wat vinden ze leuk. En ze wilden graag wat ronde vormen. En dat hebben we gedaan.

De ruimte tussen de deuren waar loze ruimte zat daar kan ik dan niet zo goed tegen dat moet gebruikt worden. Dus hebben we daar een leuke inbouw kastje bedacht met aan de bovenkant de ronde vorm terug laten komen. Waar ze mooie kookboeken of andere keukenspullen of decoratie kwijt kunt. En aan de bank zijde hebben we het dichtgemaakt en een mooie stuckast van gemaakt met onder de planken ledverlichting voor de sfeer en op de grond ruimte voor een kattenbak en katten luik die valt dan minder op. Ja overal wordt aan gedacht de klant is koning. Zie ook project Nieuwe keuken, woonkamer, hal en badkamer Carolina MacGillavrylaan Amsterdam 2024.

Nieuwe keuken, woonkamer, hal en badkamer 2024
Eindresultaat

Ook heb ik deze vraag gehad bij een familie die in een nieuwbouw huis op IJburg ging wonen. Deze trap hebben we op de woonkamer hoogte verpakt met wat kasten. Met een bepaalde indeling wat het dan weer heel speels maakt. Het is een waar kunstwerk geworden. En ook gezellig omdat je er weer persoonlijke spulletjes in kwijt kan. Zie ook voor meer afbeeldingen project :Totale verbouwing Zwanebloemlaan Amsterdam 2020

Deze vraag kreeg ik ook ooit bij een groot kantoor project Duratherm te Elburg. De opdrachtgever wilde heel graag een glazen trap met stalenkabels. Deze is ook zo uitgevoerd maar hoe gaan we deze prachtige trap nog mooier en vooral sfeervoller maken. Ze hadden nog ergens mooie oude bedrijfswerk foto’s liggen deze hebben we allemaal op dezelfde grote in zwart wit uit laten printen en ingelijst in RVS lijsten. Met daaromheen een hele grote RVS lijs precies passend tussen de trap met daarachter ledverlichting om het geheel sfeervoller te maken. Wat een verschil maakte dat. Zie ook voor meer afbeeldingen project: Ontwerp geheel kantoorpand Duratherm in Elburg

Van Schets naar eindresultaat

Interieurarchitect op reis. Milaan dag 1. Dit jaar ben ik 50 jaar geworden, en als cadeau heb ik een reisje Milaan gekregen. Een super leuk cadeau.

Wonen en werken in Milaan

In 1997 woonde en werkte ik in Milaan voor Isao Hosoe. Ik deed daar mijn afstudeer stage voor 4 maanden voor de Kunstacademie Maastricht. En heb daar een super tijd gehad, en het leukste was wel dat ik samen met een jongen uit Parijs aan het interieur van de fiat Multipla heb gewerkt. Deze is nog exact zo als wij hebben ontworpen alleen de buitenkant is geredesigned.

Vriendinnen

Ik probeer al een paar jaar met mijn vriendinnen die ik in Milaan gemaakt heb af te spreken. Maar er is altijd wel weer iets waardoor we elkaar weer niet kunnen zien. De laatste keer was op mijn bruiloft in 2013 dus ja dat is al weer 10 jaar geleden. Iedereen heeft zijn eigen gezin, en drukte met werk en oma’s dat er altijd wel iets is. Dat het niet lukt. Toen had ik eindelijk weer geboekt met de Design week in Milaan  en werden alle vluchten geannuleerd wegens corona  wat een pech.

Nu heb ik gewoon gezegd: Ik kom in oktober, welk weekend komt het beste uit?. Het werd 20 oktober. Ik kwam s’ avonds een uur of acht aan. En werd door mijn vriendin Marcella en haar man opgehaald op het vliegveld super lief. Daarna zijn we direct doorgegaan naar een super goed restaurantje waar we vroeger ook wel eens kwamen. En als verrassing nog twee vriendinnen zaten, met hun mannen. Die ik nog nooit in het echt had ontmoet, super leuk. Zij hebben mij getrakteerd op een etentje en ik heb een super mooi zilveren armbandje cadeau gehad. Zo lief.

Het is al weer 26 jaar geleden dat ik in Milaan woonde, mijn vriendin Marcella woont nog steeds in de zelfde buurt. Alleen woont ze nu drie straten verder dan de Viale Piave nummer 8 waar we vroeger woonde. Dus als ze even niet mee kon omdat ze moest werken. Kon ik lekker alleen op pad. Het buurtje was nog precies hetzelfde gebleven als 26 jaar geleden. Op de zaterdag 21 oktober heeft ze me een van de nieuwe wijken in Milaan laten zien met Prachtige architectuur. Waar we lekker zijn heen gewandeld.

En zij wist natuurlijk precies wat ik leuk vind, als interieurarchitect op reis. Veel nieuwe architectuur bekijken.

Het nieuwe Milaan ontdekken

Milaan gaat altijd vooruit, en de Piazza Gae Aulenti is daar een voorbeeld van. Een modern centrum dat uitsteekt boven de voormalige arbeiderswijk en de hippe wijk Isola. Het plein is verhoogd omdat het wegdek waarop het rust niet op hetzelfde niveau lag en is gebouwd op een hoogte van 10 meter met drie tussenliggende niveaus: metro, parkeerplaats, winkels, deze liggen allemaal ondergronds.

Piazza Gae Aulenti

Zelfs de naam van het plein, Gae Aulenti. Is benoemd naar de beroemde vrouwelijke architect en industrieel ontwerpster. Heb in 1997 zelfs nog een sollicitatie brief naar haar gestuurd voor een eventuele stage. Uiteindelijk ben ik bij Isao Hosoe beland.

Op dat plein is de Unicredit toren van de Argentijnse architect Cesar Pelli te bewonderen. Op een heldere dag kun je deze toren vanuit het nabijgelegen Bergamo zien. De Unicredit toren is ruim 230 meter hoog en is daarmee de hoogste toren van Italië. En de thuisbasis van de grootste bank van Italië.

De Spire, die een slanke, open spiraalvorm heeft, bestaat uit gebogen oppervlakken met verschillende diameters en afmetingen, die bestand zijn tegen veel wind, sneeuw en ongunstige weersomstandigheden.

De toren, waarvan de top in 40 seconden met de lift kan worden bereikt. Is vier keer zo hoog als de Toren van Pisa en twee keer zo hoog als de kathedraal van Milaan.

Een ander prachtig monument, Bosco Verticale Dit zijn twee woontorens met honderden bomen en duizenden planten en struiken die lijken op de moderne hangende tuinen van Babylon. Alle plantensoorten zijn zorgvuldig geselecteerd door agronomen.

Naast groene planten zijn er bladverliezende soorten die ervoor zorgen dat de ‘huid’ van de torens in de verschillende seizoenen van kleur verandert.  Er zijn beuken, gele acacia’s, eiken, esdoorns, essen, varens en klimop gerangschikt op de vier verschillende gevels van de twee wolkenkrabbers. Ze zijn geplant in grote tanks die zijn voorzien van een automatisch irrigatiesysteem. De beplanting komt in totaal overeen met 20.000 vierkante meter bos. En dat midden in een grote stad als Milaan.

Verder is de houten verschijning IBM studio’s naar een ontwerp van de architect Michele Du Lucchi heerlijk om naar te kijken, ik ben dol op ronde vloeiende vormen. Het gebouw bestaat nog uit drie verdiepingen.

En daarnaast staat de Uni credit toren van 124 meter hoog en 23 verdiepingen die nog niet af is maar wel prachtig word. Deze toren is ontworpen door Mario Cucinella Architects een nieuw kantoor voor de Unipol groep. Deze toren is gemaakt van staal en glas, bestemd voor kantoren. En op het dak een kas tuin met een ruimte voor publieke evenementen.

Ooit was dit een achterstandswijk waar je niet wilde komen. Nu is Isola in Milaan uitgeroepen tot een van de coolste wijken ter wereld. Met gezellige restaurantjes en mooie winkels verveel je, je daar niet.

En als de zon ondergaat, komt het plein tot leven met een show van licht, muziek en water. Bovendien verlicht de Solar Tree in het midden van het vierkant het gebied met Ledverlichting met behulp van zonne-energie.

De muurschildering  in Via De Castillia Close the Cap Open Your Future

Muurschildering

De mooie muurschildering in Via De Castillia Close the Cap Open Your Future is gemaakt door Guilio Rosk Gebbia.

Deze twee kinderen lijken de muren van de oude casa di ringhiera naar elkaar te willen drukken, om zo de afstand tussen hen te verminderen.

Guilio Rosk Gebbia kreeg van Fastweb, een van de grootste internetaanbieders van Italië, de opdracht om te laten zien waar het bedrijf voor staat: gelijkheid in de maatschappij, digitale ontwikkeling en toegankelijkheid voor iedereen.

Het is trouwens niet helemaal toevallig dat het kunstwerk juist hier is gemaakt. De oude casa di ringhiera is een typisch Milanees gebouw dat vroeger vooral door de arbeidersklasse bewoond werd.

Dit gebouw staat precies op de overgang van de moderne wijk rondom Piazza Gae Aulenti en de nu levendige volksbuurt Isola. Een plek waar veel jonge gezinnen wonen met kinderen, die de toekomst zijn.

Deze muurschildering is trouwens gemaakt met een speciale verfsoort. Dat is Airlite, deze verf is ook in staat is de lucht te zuiveren. Zo wordt de stad dus niet alleen mooier maar ook schoner!

De regenboog buurt

De terugweg liepen we langs Via Lincoln, waar ik zeker even weer een foto van wilde schieten wat een heerlijke vrolijke buurt. Mijn vriendin riep alweer wat nu weer. Ik vond de huizen zo mooi van kleur met mooie begroeiingen er omheen dat ik er gewoon een schilderij van wil maken. En dat ga ik zeker doen in de toekomst.

Een meneer die in het buurtje woonde vertelde dat aan het einde van de 19e eeuw een arbeiders coöperatie de huizen ontwierp bestaande uit kleine betaalbare woningen. Bedoeld voor de arbeiders die zich in deze buurt wilden vestigen. Door de jaren heen zijn de bewoners van dit gebied de woningen gaan opsieren met vrolijke en heldere kleuren. En mooie tuinen.

Het resultaat is een regenboog effect. Voor mij foto waardig. Ik hou van architectuur en interieurs fotograferen dus alle foto’s zijn van mij de interieurarchitect op reis behalve die van Gae Aulenti.

Geweldig veel nieuwe mooie dingen van Milaan gezien. Nu eerst eens goed kennismaken met de zoons van Marcella zij zijn 10 en 15 jaar. Heel leuk om hun ook eens te ontmoeten in het echte leven. Dan alleen foto’s via watsapp of facebook.

Mijn laatste stage dag wat was ik zenuwachtig. Wat totaal niet nodig was. Na deze stage dag ga ik vol vertrouwen zelf lesgeven. En invallen voor leraren die een dag ziek zijn of een cursus hebben. En ga ik met de kinderen hun eigen droomhuis ontwerpen. En ze een leuke gezellige dag bezorgen.

LINDESIGN WORD LUKIDA JUF

STAGEDAG LUKIDA begeleider Karlo.

Op vrijdag 2 februari 2024 had ik de gehele dag de verantwoordelijkheid over groep 5A met 19 leerlingen op Basisschool Oostelijke Eilanden in Amsterdam. De school, gelegen aan de Kraijenhoffstraat 10, biedt Ontwikkelingsgericht Onderwijs (OGO), waar kinderen leren zelfvertrouwen te hebben en open te staan voor de wereld om hen heen.

Bij mijn aankomst merkte ik meteen de leuke sfeer op de goed ingedeelde school met een prachtig schoolplein voorzien van klimrekken, zand en water. De vriendelijke en behulpzame leraren droegen bij aan de positieve sfeer. Ik arriveerde vroeg, om 10 voor 8, en na een kort gesprek bij de ingang kon ik direct naar binnen. Ik informeerde naar de benodigde materialen, haalde A3- en A4-vellen, gekleurd papier en wasco krijt uit het magazijn. De kinderen haalden zelf ook kartonnen dozen op om mee te knutselen.

Karlo, de begeleider, kwam binnen en hielp me met het digibord. Met daarop het tonen van filmpjes over droomhuizen en het presenteren van mijn website. En de uitleg van mijn les. De eerste leerlingen arriveerden om 8:15, waarbij ik iedereen begroette, me voorstelde en praatjes maakte met enkele nieuwsgierige ouders. Farah, met autisme, wilde geen hand, maar deed enthousiast mee aan de activiteiten.

Karlo vertelde de leerlingen wat over het thema, waarna ik begon met mijn programma. Ik stelde mezelf voor en vroeg de leerlingen wat een interieurarchitect en een industrieel ontwerper zijn. Aan de hand van mijn website toonde ik verschillende projecten. Waar de kinderen geïnteresseerde vragen over stelden. Velen bleken geïnspireerd om later architect of interieurarchitect te worden. Op advies van Karlo, ga ik de volgende keer meer tijd besteden aan het laten zien van filmpjes van afgeronde projecten via mijn Instagram account LINDESIGN.AMSTERDAM.

Na eerdere ervaringen merkte ik dat kinderen te snel begonnen met plattegronden, waardoor de fantasie verloren ging. Deze keer liet ik dit pas na het fruithapje en buitenspelen zien, wat beter werkte. Het tonen van afbeeldingen van mijn droomhuizen maakte de kinderen erg enthousiast. Ik liet twee leerlingen A4-blaadjes uit te delen om een lijst van eisen op te stellen. Samen hebben we serieus aan deze lijst gewerkt, waarbij we de vragen één voor één behandelden. Volgende keer kan dit nog rustiger verlopen.

Na een filmpje over kabouter architecten begonnen de leerlingen op A3-papier te tekenen. Om hun droomhuis met potlood en gum schetsmatig op te zetten. Vragen om hulp kon door hun vinger op te steken. En ze konden rustig overleggen of brainstormen met hun buurman als ze er niet uitkwamen.

Rond 10 uur was er een fruithapje en een filmpje over een vrouw die in een loopwagen van 7 m2 woonde en op een emmer poepte met zaagsel erop. Hoewel ik dacht dat dit grappig zou zijn. Vonden de kinderen het saai en gaven de voorkeur aan de Pink Panter of het NOS Journaal. Een waardevolle les voor de keuze van filmpjes in de toekomst.

Na het fruithapje gingen de kinderen naar buiten om even uit te razen. Op dat moment moest Karlo door privéomstandigheden weg en liet me alleen achter. Dit bleek een goede zet zeker voor mij. Gooi me maar in het diepe. Een jongen uit de klas nam me bij de hand, om me te helpen met het naar buiten brengen van de kinderen. (zo schattig, van ik laat je wel even zien hoe het moet.)

De echte uitdaging begon na de pauze met Gerard, een onrustig jongetje dat steeds rondliep. Suuz, het meisje naast hem, gaf hem een wiebelkussen om hem te kalmeren. Ondanks herhaaldelijke verzoeken om terug naar zijn plek te gaan, daagde Gerard me uit. Uiteindelijk duwde hij Noa, wat resulteerde in een escalatie waarbij Noa viel en een wond aan zijn kin opliep. Gelukkig was er een conciërge die zijn ouders belde. Terwijl dit gebeurde, ontstond er een discussie tussen andere kinderen, en Piet werd in zijn oor geslagen. Een koud washandje kalmeerde hem snel. Gerard, geschrokken en verdrietig over zijn daad, reageerde goed op mijn kalmerende woorden.

Na deze gebeurtenissen mochten de kinderen even op de computer om tot rust te komen, wat goed werkte. Na 15 minuten pakten we de les weer op en werkten we aan symbolen op het digibord, zoals hoe een bank er van boven uitziet of hoe je een wc of douche tekent. Symbolen die ik had uitgewerkt op A4 werden door de kinderen nagetekend of uitgeknipt, geschoven en geplakt.

Na de pauze besloot ik een ander plan te bedenken. We gingen samen knippen en plakken om een soort maquette van hun huis te bouwen. Hierbij kwamen de kinderen zelf met kartonnen dozen aanzetten. Mat, die architect wilde worden, ging enthousiast aan de slag met snijden in het karton. Ik waarschuwde hem dat dit tot een bloedende vinger kon leiden, en inderdaad, 10 minuten later had hij een bloedende vinger. Gelukkig kon Meg pleisters uit haar la halen. Volgende keer neem ik ze voor de zekerheid mee.

Ondanks het gebrek aan karton vond ik het een leuke uitdaging om alleen papier te gebruiken. Gerard, die aanvankelijk verveeld leek, ontwierp uiteindelijk een van de leukste huizen. Ik hielp hem op weg met het maken van een doos van A3-papier met plakband, wat resulteerde in een van de mooiste maquettes van de klas.

Een meisje uit de klas gaf me een uitgeknipt hartje met “Love you,” zo’n schattig gebaar.Dat ik de situatie onder controle had.

Rond half 2 keerde Karlo terug, en de klas was gezellig en rustig. Sommige kinderen waren klaar en hielpen anderen die nog niet klaar waren. Aan het einde van de dag wilde niemand stoppen, en een groepje meiden achter in de klas zei tegen me: “De leukste dag ooit!”

Iedereen was lekker vindingrijk bezig met touw en rietjes. die we ergens in de kast hadden gevonden. Het was geweldig om de kinderen te motiveren en van een beginnende conflictsfeer om daar een goede en gezellige sfeer van te maken.

Al met al was het een zeer positieve ervaring. Ik vond het zelf een superleuke dag met enthousiaste kinderen. Ze hebben geweldige creaties gemaakt tijdens het bouwen. Matz bouwde een heel paracentrum, Luuk creëerde een leuk bushokje met reclame voor Bril Cream-haargel, en Lis en Saar maakten samen een prachtig droomhuis met een zwembad op het dak.

Na een dag vol avontuur en uitdagingen nam ik afscheid met een glimlach op mijn gezicht. De leerlingen bedankten me hartelijk. En ik fietste met een voldaan gevoel terug naar huis. Klaar voor het volgende avontuur!

De namen van de leerlingen zijn verandert voor hun privacy.

Het is eind 2022 dan word ik gebeld door het blad Keuken & Design. Ze had mijn telefoonnummer van een oud studiegenoot van de kunstacademie Maastricht gekregen.

Of ik in het Blad Keuken & Design wilde voor een interview. Ja dat leek mij wel erg leuk. Na het interview zouden we naar een net afgerond project gaan om daar een fotoshoot te doen. Het project zelf op de foto zetten vind ik geen probleem. Maar mezelf ook op de foto zien vind ik wat minder. Maar ja, het is de toekomst, dus moet hier even doorheen.

Hierdoor kon ik zelf ook even nog wat foto’s voor de website maken. Daar kom ik helaas ook niet altijd aan toe. In de ochtend heb ik eerst een mooie bos bloemen met wit, blauw en paars tinten op de Albertcuyp-markt gekocht. Deze matchen mooi met de keuken. En omdat dat net weer even iets sfeervoller op de foto staat.

Daarna heb ik met de fotograaf Ruben Schumacher om 11:00 uur afgesproken bij Station Zuid. Om vandaar uit samen verder te reizen naar Vijfhuizen. Zoals altijd worden we weer heel gastvrij ontvangen. En kon ik alles wat in de weg stond nog mooi even weghalen voor de fotoshoot begint. En de bosbloemen even mooi schikken voor op het keukeneiland/ bar.

Het project Vijfhuizen was een leuk project zij Amerikaanse en hij Nederlands. Een tijd later in het project kwamen we er achter dat we veel gezamenlijke kennissen en vrienden hadden. En uiteindelijk waren ze super blij met het eindresultaat. Zie ook project: De perfecte indeling van een villa in Vijfhuizen. En ja hoor in februari kreeg ik het blad in de bus met het interview.

Was wel even schrikken om mijzelf zo groot in het blad te zien. Over een paar jaar vind ik waarschijnlijk de foto’s pas weer leuk. Maar wel trots op mijn project, al is het niet altijd mijn smaak. Maar probeer er toch mijn ideeën zo goed mogelijk door te drukken en dat is zeker gelukt. Verder zouden er ook nog foto’s van een project in Amstelveen in het blad komen, waar ik prachtige foto’s van had. Maar dat is helaas niet doorgekomen. Ja pech gehad. Volgende keer weer beter.

ARCHITECT@WORK en de VT WONEN & DESIGN BEURS

ARCHITECT@WORK is de leukste beurs van het jaar tot nu toe. Alle standhouders hebben allemaal een klein standje van 1 meter x 2 meter. En moeten daar hun meest innovatieve product in presenteren. Als je langsloopt kun je niet altijd direct zien om wat voor een product het gaat. En vraag ik meestal aan elke standhouder wat kun je over dit product vertellen, en waarom is dit beter dan het andere product. Dus je krijgt al direct interessante informatie. Als je geluk hebt kun je dit ook direct toepassen in de nieuwe projecten die lopen en waar ik dan mee bezig ben. Verder is er ook altijd een gedeelte met lezingen die vaak leuk en interessant zijn van ander vakmensen.

En een gedeelte van Material Xperience. Dit is een gedeelte waar allerlei soorten materialen liggen nieuw en oud. Waar je met bepaalde projecten of designs,materiaal kunt vinden waar je nog niet aan hebt gedacht. En weer in deze projecten kunt verwerken. Denk aan meubeldesign en industrieel design. Je kunt de materialen voelen en aanraken om te kijken of je het kunt gebruiken altijd erg leuk.

En natuurlijk een leuke beurs om collega’s te ontmoeten. Ze hebben altijd goede catering en gratis koffie en broodjes hapjes. Om even te gaan zitten en af te spreken en bij te kletsen over bepaalde projecten. En met elkaar te spuien wat de beste oplossing is. Ik ben fan, en het is leuk dat het in Rotterdam is. Dat ik dan na de beurs af kan spreken met twee vriendinnen van me, die daar wonen. Om even bij te kletsen en te eten. ARCHITECT@WORK is echt voor vakmensen.

Afgelopen vrijdag ben ik met een vriendin, die ook wat inspiratie op wouw doen voor haar designs naar de VT WONEN & DESIGN BEURS geweest in Vijfhuizen.

Dat was echt een teleurstelling, ten eerst het was niet meer in Amsterdam Rai. Wat heel makkelijk is voor mij dan kan ik s’middags mijn dochter gewoon om 15:00 van school afhalen. En snel er even doorheen. Nu moest ik een hele dag ervoor vrij nemen om het te bezichtigen.

Het was dit jaar ook veel kleiner dan andere jaren en ik miste de nieuwe ontwerpers hoek, jonge mensen net afgestudeerd die hun nieuwe designs laten zien.(waar ik vaak iets van koop) Er waren er drie die wel leuk waren. Wel jammer ik denk dat het te duur was of het publiek niet geschikt. Verder was de horeca slecht en alles was behoorlijk duur. Zelf heb ik nog een leuke toiletrolhouder gevonden van veganleer en wat leuke reageerbuisjes die je aan de wand kan hangen zonder spijkers nodig te hebben om stekjes te kweken. Wat eigenlijk heel geschikt is voor mijn chaletje aan zee.

En dat ik eindelijk weet waar ik de hangplanten uit sketchup (tekenprogramma) die ik vaak gebruik, waar ik ze kan kopen dat is leuk. De vrouw van Happy Circle neemt nog contact met me op. Maar goed we zijn weer op de hoogte van de laatste trends op interieur gebied. En zijn lekker gaan shoppen in Haarlem waar we bij een Appel en een Ei leuke designers kleding hebben kunnen aanschaffen voor een leuke prijs. En lekker hebben gegeten in een leuk kroegje. Al met al toch een leuke gezellige dag. VT WONEN & DESIGN BEURS is leuk als je een nieuw interieur nodig hebt, en je wil wat inspiratie opdoen.

Spanish Ice Cream.

In 2014 heeft mijn man verlof opgenomen voor 3 maand en zijn we gaan reizen door Spanje.

Mijn dochter was net een half jaar en mijn zoon nog net geen 5 en nog niet leerplichtig. We hebben toen ergens in België een vouwwagen gehuurd en zijn gaan trekken richting Spanje om daar de mooiste kite stranden te ontdekken.

We zijn in Noord Spanje op Camping La Gaviota  beland. Dat was een erg leuke knusse camping aan zee , waar we wel drie weken zijn blijven hangen omdat het zo knus en gezellig was.En Precies daar kwamen we deze fantastisch ontworpen ijsjes tegen ik en de kinderen waren allemaal fan. De vormgeving vindt ik fantastisch simpel en kleurrijk. En de kinderen vonden de inhoud lekker  en hebben er ook heel leuk mee gespeeld

Ik heb ze toen meegenomen om ze ooit nog eens vast te leggen op doek, dat is hout geworden vorig jaar ben ik met de blauwe begonnen maar was het weer zo druk met LINDESIGN interieurs. Dat het er even niet van wam om ze af te maken. Afgelopen weekend was er eindelijk na lange tijd niets, dat ik dacht laat ik dat schilderen maar weer oppakken. Als ik het nu niet afmaak gebeurt het nooit meer. Lekker muziekje aan en de laatste 2 afgemaakt.

Het op hout schilderen valt me altijd wel weer tegen want het zuigt de verf op, al met al vindt ik ze toch leuk geworden een mooie herinnering vastgelegd op hout 30 cm x 40 cm een mooi  formaat voor deze ijs hulsels. Binnenkort te koop op LINDESIGNSHOP.NL waar we nu druk mee bezig zijn. Isabelle die ook samen met wat studenten van het media college mijn website heeft gemaakt en nog steeds up to date maakt. Zij maakt voor mij nu ook de Shop zij heeft zich ontwikkeld tot een echte Shopify expert. Kijk maar op Studio Dot

Er wordt hard aan gewerkt.

Ice van Spanish Ice Cream Collection
Ice van Spanish Ice Cream Collection
Cream van de Spanish Ice Cream Collection
Cream van de Spanish Ice Cream Collection